بذر تخمه کدو آجیلی گوشتی ایرانی

توجه: قیمت درج شده در این صفحه به روز نمیباشد، جهت اطلاع از قیمت روز بذر تخمه کدو آجیلی گوشتی ایرانی تماس بگیرید

کدو آجیلی برای رشد به چه شرایط محیطی نیاز دارد:

کدو آجیلی محصول فصل گرم بوده و به سرما حساس است. کدو آجیلی گیاهی کم توقع با نیاز آب و کود کم میباشد و میتواند جایگزین مناسبی برای محصولات با مصرف آب بالا باشد. تحقیقات نشان داده است بارش 441 میلیمتر باران در فصل زراعی برای پرورش این گیاه کافی است ، لذا در مناطقی که مقدار بارندگی و توزیع آن در فصل پرورش گیاه مناسب باشد نیاز به آبیاری تکمیلی ندارد. در استان گلستان متوسط میزان بارندگی ساالانه حدود 511 میلیمتر در سالهای مختلف متغیر است ولی این بارندگی عموماً در ابتدا و یا انتهای فصل پرورش کدوآجیلی در استان گلستان رخ میدهد.

لذا با دو تا سه نوبت آبیاری در مراحل حساس رشدی گیاه مانند استقرار کامل بوته و گلدهی امکان کشت تابستانه در مزارع دیم فراهم میگردد. این گیاه به وزش باد به شدت حساس است و موجب برگ سوزی در گیاه می شود، به همین جهت مناطقی که بادهای شدید فصلی دارد، کشت مخلوط با گیاهانی مانند ذرت شیرین یا پنبه قابل توصیه است.

کدو آجیلی تقریباً در هر خاکی رشد میکند ولی در خاکهای غنی با زهکشی مناسب عملکرد بیشتری تولید خواهد کرد. خاکهای با سطح آب زیرزمینی بالا و خاکهای اسیدی برای کشت این گیاه مناسب نیستند. در صورتیکه ماده آلی خاک کافی نبود استفاده از 15 تا 21 تن کود دامی کاملا پوسیده توصیه می گردد.

حدود 111 کیلوگرم کود ازته، 111 تا 151 کیلوگرم کود فسفره و 111 تا 151 کیلوگرم کود با منبع پتاسیم قبل از کشت استفاده میشود. همچنین مصرف 111 تا 151 کیلوگرم کود ازته در دو مرحله (پس از استقرار بوتهها و شروع گلدهی) به صورت مصرف سرک توصیه میشود. 

روش کاشت بذر تخمه کدو آجیلی گوشتی به چه صورت است:

از آنجایی که کدو به سرما و یخبندان حساس است بایستی پس از اطمینان از رفع سرمای زمستانه اقدام به کشت نمود. برای جوانه زنی مطلوب دمای خاک هنگام جوانهزنی باید حداقل 12 تا 15 درجه سانتی گراد باشد. بنابراین در مناطقی مانند استان گلستان بهتر است کشت در نیمه دوم اسفند تا اواسط فروردین پس از اطمینان از رفع سرمای زمستانه انجام گیرد. امکان کشت در شرایط آب و هوایی گلستان تا اوایل اردیبهشت نیز وجود دارد ولی باید دقت نمود با تأخیر در کاشت، به علت همزمانی رسیدگی محصول با بارش های آخر تابستان و اوایل پاییز موجب پوسیدگی میوه ها نشود و در برخی ژنوتیپ های دیررستر فرصت کافی برای رشد میوه ها و پر شدن دانه ها مهیا نخواهد بود. کشتهای بعد از خرداد ماه به علت بالا بودن دما و خشک شدن دانه های گرده و عدم گرده افشانی مناسب عموماً دارای رشد علفی خواهند بود و محصول چندانی تولید نخواهند کرد.

در مناطق گرمسیر کشور مانند هرمزگان از اواخر شهریور تا اواسط آذر و در جنوب کرمان از اوایل دی تا بهمن ماه اقدام به کاشت میکنند. در جنوب کرمان در مرحله گیاهچه های در ماه های سرد زمستان از پوشش پلاستیکی استفاده میشود.

عمق کاشت بذر کدو آجیلی حدود 3 سانتیمتر در نظر گرفته می شود. در کشت سنتی جهت اطمینان از سبز شدن بذرها، در هر چاله 2-3 بذر کشت می شود و پس از سبز شدن، تنک شده و یک بوته قوی باقی گذاشته می شود. در صورت مرغوب بودن بذور و اطمینان از از قوه نامیه آن، کشت یک عدد بذر در هر چاله کافی است. بهتر است قبل از بارندگی کشت انجام شود تا رطوبت مؤثر برای جوانه زنی فراهم شود یا اینکه پس از انجام کشت، آبیاری مالیم صورت گیرد.

در شرایط مناسب رطوبت خاک (ظرفیت زراعی و به اصطالح کشاورزان شرایط گاورو)، و شرایط دمایی (حدود 31 تا 35 درجه)، پس از حدود 7 تا 11 روز گیاهچه ها روی خاک ظاهر میشوند . باید دقت نمود به ویژه در خاک های سنگین تا قبل از سبز شدن جوانه ها روی بذور کاشته شده خاک سله نبندد چون در این صورت گیاهچه ها قادر به خروج از خاک نبوده و در زیر خاک مدفون میشوند. در این موارد بهتر است با آبیاری ملایم و سطحی تا حدی که خاک نرم شود، خروج گیاهچه از زیر خاک را تسهیل نمود و چنانچه کشت به صورت دیم است و آب آبیاری در دسترس نیست، به آرامی به صورت مکانیکی با استفاده از تیشه و ضربه زدن اطراف محل کشت بوته سله شکنی انجام شود. به علت حساس بودن برگ کدو به بادزدگی در صورت بادخیز بودن منطقه هنگام کشت بایستی جهت ردیف ها به صورتی در نظر گرفته شود که باد از بین آنها عبور کند و همچنین در صورت امکان در مسیر باد محصولاتی مانند ذرت کشت گردد. 

مراحل داشت تخمه کدو آجیلی چگونه انجام میشود:

نیاز آبی کدو آجیلی نسبت به محصولات دیگر جالیز کمتر بوده، به طوریکه پس از سبز شدن و استقرار بوته ها، هر 7 تا 11 روز یک بار در فصل بهار و تابستان در صورت عدم وقوع بارندگی به آبیاری نیاز دارد. برای جلوگیری از بروز برخی بیماری ها از آبیاری زیاد و غرقاب کردن پای بوته بایستی اجتناب نمود. در صورت وقوع بیماری هایی مانند سفیدک پودری بایستی در اولین فرصت قبل از گسترش شدید بیماری با سموم توصیه شده، آن را کنترل نمود. علاوه بر استفاده از کود حیوانی کاملا پوسیده، مصرف کودهای با منبع پتاسه، فسفره و یک سوم کود ازته، قبل از کشت و مصرف سرک دو سوم باقیمانده کود ازته در طول دوره کشت محصول در دو نوبت و بر اساس آزمون خاک توصیه میشود.

جهت کنترل علفهای هرز باریک برگ از سموم توصیه شده و برای علفهای هرز پهن برگ از وجین دستی یا مکانیکی (بین ردیف ها) استفاده میشود.

برداشت تخمه کدو آجیلی چگونه انجام میشود:

برداشت محصول در زمان خشک شدن بوته و رسیدگی کامل میوه انجام خواهد شد. هنگامی که میوه به اندازه ی کافی رشد کرد و برگ ها و ساقه رو به زردی و خشکی رفتند و میوه تا حدودی چروکیدده شد، قابل برداشت است.

باید دقت نمود که برداشت به موقع انجام شود، تأخیر در برداشت و یا انبار کردن میوه ها و تأخیر در جداسازی بذرها ممکن است باعث جوانه زنی بذور داخل میوه شود.  که طعم این بذور تلخ بوده و به شدت کیفیت محصول را کاهو خواهد داد. شدت جوانه زنی بذور در میوه در توده های مختلف متفاوت است. میوه ها پس از برداشت در یک نقطه ی مزرعه جمع آوری میشوند تا دانه های داخل آنها خارج گردد.

 در صدورت متفداوت بودن ژنوتیپ ها و محدود بودن تعداد هر کدام جداسازی بذرها به صورت دستی انجام و پس از تخمیر گوشدت میوه، جداسازی گوشت و شستشو انجام خواهد شد. جهت خشک کردن بذور پس از جداسازی، با پهن کردن آنها را در جای خشک و در آفتاب و یا باد ملایم، خشک کرده تا رطوبدت اضافی در طی مراحل نگهداری موجب جوانه زدن بذور و فاسد شدن آنها نشود. بذور خشک شده غربال شده و دانه های پوک و شکسته شده و یا جوانه زده از آن خارج شده و در جای خشک و خنک نگهداری خواهند شد. در صورت نگهداری مناسدب، بذور کدو آجیلی تا چند سال قوه ی نامیه ی خود را حفظ خواهند کرد. برداشت کدو در کشور به طور سدنتی و توسط کارگر انجام شده و جداسازی بذر از میدوه نیز با دست و یا نیمه مکانیزه انجدام می شود.

جهت خارج کردن دانه ها توسط نیروی کارگری ابتدا بایستی میوه ها شکسته شوند. پوست میوه های کدو آجیلی بسیار ضخیم بوده و برای شکستن آنها از ابزاری مانند تبر، تیشه یا پتک آهنی میتوان استفاده کرد. پس از شکستن میوه ها، دانه های داخل آنها به صورت دستی توسط کارگر خارج میشوند. هنگام استحصال دانه ها سعی میشود گوشت های چسبیده به دانه حذف گردند. این کار بسیار وقت گیر است و نیازمند هزینه و وقت زیادی است. در مزارع بزرگ از ماشین آلات جداکننده ی بذر استفاده میشود. لیکن در برنامه های به نژادی و تولید بذور خودگشن و دورگ به دلیل متفاوت بودن ژنوتیپ ها به ناچار برای استحصال بذور از نیروی کارگری استفاده میگردد. گوشت باقیمانده ی درون بذور با شست و شو جدا میگردد. جهت خشک کردن بذرها به طور سنتی، دانه های شسته شده روی پارچه های کنفی در مقابل آفتاب پهن میشوند

جهت خشک شدن یکنواخت دانه ها و جلوگیری از به هم چسبیدن و یا کپک زدن دانه ها، در طول روز چند بار هم زده میشود در فرآیند تولید آجیل به طور مکانیزه، اولین مرحله غبارگیری و بوجاری دانه ها است. دانه ی خشک کدو آجیلی دارای پوسته های بذری است. این پوسته ها، دانه های پوک و گرد و غبار توسط فشار جریان هوا جدا می شوند. همچنین در مرحله ی سورتینگ، دانه های سالم از دانه های شکسته و یا سنگریزه ها غربال و جدا میشوند. پس از جدا کردن ناخالصی ها جهت تهیه ی آجیل، بهتر است دانه ها مجدداً شست و شو شوند چرا که در بسیاری موارد، خشک کردن دانه ها پس از استحصال به صورت غیر بهداشتی و حتی روی آسفالت جاده ی کنار مزارع صورت میگیرد. در دستگاه برشته کن انواع افزودنیها مانند نمک، آبلیمو، فلفل سیاه و غیره با درصدهای مشخص در محلول به دانه ها افزوده میشوند و طی زمان مشخص و درجه حرارت معین آجیل بوداده آماده می گردد و پس از خنکسازی بسته بندی میگردند.