توجه: قیمت درج شده در این صفحه به روز نمیباشد، جهت اطلاع از قیمت روز بذر گلرنگ صفه اصفهان (بذر کافشه) تماس بگیرید
معرفی گلرنگ صفه اصفهان (بذر کافشه):
دانه روغنی گلرنگ به نام انگلیسی Safflower از گیاهان بومی ایران بوده و از دیرباز کشت گونههای بومی آن بهویژه در حاشیه مزارع رواج داشته است. گلرنگ گیاهی است پرشاخ و برگ، علفی و شبه خاردار یک ساله که ارتفاع آن از 21 - 151 سانتیمتر تغییر میکند. گلهای آن معمولاً زرد رنگ، میزان روغن آن 25-45 درصد و بذرهای آن شبیه بذرهای آفتابگردان و کوچکتر است. گلرنگ ریشه عمودی کاملاً مشخص و غالباً گوشتی دارد و معمولاً ریشههای جانبی نازک متعددی تولید میکند. ریشه عمودی معمولاً تا عمق 2-4 متر در خاک نفوذ میکند و این ویژگی نفوذ عمیق ریشه به گیاه امکان میدهد رطوبت و مواد غذایی را از توده قابلتوجهی خاک جذب کند. گلرنگ از دیرباز بهعنوان یک منبع رنگ شناخته شده بین قالیبافان ایران و افغانستان بوده و معمولاً از همین منطقه به جنوب شوروی منتقل شده است. در حدود نیمی از گلرنگ تولیدشده درجهان در هندوستان بوده و آمریکا در رتبه بعدی قرار دارد. با اصلاح و بهبود ارقام زراعی انواع بهاره و پاییزه، کشت گلرنگ در سطح جهانی رو به افزایش است. وجود تیپهای وحشی گلرنگ که در سراسر کشور ایران پراکندهاند، نشاندهنده دامنه سازگاری بالای این دانه روغنی با شرایط آبوهوایی کشور است. تحمل بالای گلرنگ در برابر تنشهای غیرزیستی مانند خشکی، شوری و گرما از یک سو و داشتن تیپهای پاییزه و بهاره و تابستانه سازگار با شرایط آبوهوایی کشور از سوی دیگر آینده نویدبخشی را برای توسعه کشت این دانه روغنی رقم میزند.
کشت گلرنگ یا کافشه چه مزایایی دارد:
کمبـود آب بهعنوان مهمترین و محدودکنندهترین عامل تولید، در بخش کشاورزی مطرح میباشد. ریشه گلرنگ از نوع راست و عمودی است و تا عمق 1 تا 2 متری در خاک نفوذ میکند. در برخی از منابع آمده گلرنگ به علت دارابودن ریشه عمیق قادر است رطوبت را از اعماق 2 متری خاک جذب نماید و این امر گلرنگ را به یک گیاه متحمل به خشکی تبدیل نموده است. گلرنگ در مرحله روزت در برابر کمبود آب مقاوم است. تنش در مراحل اولیه رشد (گیاهچهای) نهتنها باعث کاهش عملکرد دانه نمیشود، بلکه سبب قویتر شدن بوته از طریق نفوذ بیشتر و گستردهتر ریشه در خاک میشود که در مراحل بعدی با فراهم شدن آب و مواد غذایی این سیستم ریشهای گسترده سبب رشد بیشتر و بهتر گیاه خواهد شد.
گلرنگ بومی و سازگار با مناطق ایران:
منشـأ جغرافیـایی و مراکز تنوع ژنتیکی گلرنگ را نواحی مدیترانهای، منطقه خاورمیانه و حتی ایران میدانند؛ لذا کاشـت آن در ایـران از قـدمتی طولانی برخوردار است و به نواحی دارای بارندگی نسبتاً اندک با یـک شـرایط آبوهوایی خشـک در طـی گلـدهی و رسیدگی سازگار شده اسـت.
گلرنگ در مقابل شوري خاك تقریباً مقاوم است و به راحتی EC حدود 7 میلی موس بر سانتیمتر آب را تحمل مینماید. باتوجهبه تشدید خشکسالیهای اخیر و افزایش شوری آبوخاک یکی از گزینههای مناسب کشت گونههای مقاوم به شوری در این مناطق است.
کیفیت روغن بذر و دانه گلرنگ یا کافشه چگونه است:
گلرنگ از گیاهان دانه روغنی چندمنظوره است که دانه آن دارای 21 تا 25 درصد روغن و 14 تـا 19 درصـد پروتئین است. کیفیت روغن این گیاه در بین گیاهان روغنی بـه دلیـل میزان اسید لینولئیک بین 71 تـا 11 درصـد، بالاترین مقـدار اسـت و با روغن زیتون از نظر کیفیت برابری میکند میزان اسیدهای چرب اشباع روغن زیتون کمتر از روغن گلرنگ است. از سوی دیگر روغن گلرنگ در مقایسه با روغن زیتون طعم ملایمتری دارد. طی آزمایشی که روی 21 مرد سالم انجام شد، استفاده از روغن گلرنگ از راه تأثیر بر روی عملکرد پلاکتهای خونی، توانسته تا حد بسیار بالایی خطر ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی را کاهش دهد. در تحقیقات اخیر همچنین آثار مفید روغن گلرنگ روی کاهش سرطان گزارش شده است. کمک به خودکفایی کشور: در بین کالاهای اساسی بیشترین وابستگی کشور به واردات، مربوط به روغن خوراکی و بالای 95 درصد است.
کاربرد دانه گلرنگ یا کافشه به عنوان خوراک دام و طیور:
از دانه آن برای تغذیه پرندگان بهخصوص طوطی و کبوتر استفاده میشود. کنجاله دانه پوستگیری نشده گلرنگ بهعنوان مکمل پروتئین در جیره غذایی دام مورداستفاده قرار میگیرد. کنجاله این گیاه تلخ مزه است، ولی اگر آن را با کنجاله چغندرقند مخلوط کنیم دام آن را با علاقه زیاد مورداستفاده قرار میدهد. کنجاله گلرنگ دارای 20 درصد پروتئین و 25 درصد فیبر است. گلرنگ علوفهای باارزش بوده و ارزش علوفهای و عملکرد آن مشابه یا بهتر از یولاف و یونجه است. بهطوریکه برداشت آن در اواسط غنچه دهی تا اوایل مرحله گلدهی بهعنوان علوفه توصیه میشود. دامها و بهویژه گوسفندان، اشتها و رغبت زیادی را به خوردن کاه و کلش گلرنگ نشان میدهند و علوفه تازه گلرنگ قبل از گلدهی، حتی در ارقام خاردار برای دام خوش طعم بوده و بهراحتی توسط گوسفند خورده میشود. تحقیقات از افزایش کیفیت گوشت قرمز، در دامهایی خبر میدهد که در جیره غذایی روزانه آنها از گلرنگ استفاده شده است. گلرنگ را میتوان بهصورت علوفه خشک یا سیلویی ذخیره کرد.
ارزش اقتصادی گلچههای گلرنگ یا کافشه چه میزان است:
همچنــین رنگیزههای موجــود در گلهای آن دارای ارزش اقتصادی نسبتاً بالایی اسـت. برداشت گلچههای گلرنگ بهعنوان منبع درآمدی جدید اخیراً موردتوجه کشاورزان قرار گرفته است. بهطوری که در هر هکتار بین 211 تا 511 کیلوگ.رم گلچه میتوان برداشت نمود. نتیجهگیری شده که برداشت گلچه تأثیر منفی در عملکرد دانه ندارد
کشت پايیزه گلرنگ یا کافشه چه زمانی انجام میشود:
کشت ارقام پاییزه گلرنگ در مناطق معتدل سرد و سرد باید طوری تنظیم شود که بوته ها قبل از سرمای شدید زمستانه به حالت روز 1 تا 1 برگه رسیده باشند. آزمایشات نشان داده است که بهترین زمان کاشت گلرنگ در اصفهان اواسط مهرماه تا اواسط آبانماه میباشد
ارقام مناسب گلرنگ یا کافشه برای کشت پاییزه کدام هستند:
5 رقم سینا و ارقام جدید پدیده، فریمان و گل مهر مناسبترین ارقام جهت کشت پاییزه میباشند. لازم به ذکر است مقاومت به سرما در رقم فریمان کمی کمتر از رقم سینا میباشد. برای اراضی کمبازدهتر و دچار تنش خشکی رقم سینا نیز قابلکشت است، ولی این رقم شدیداً خاردار بوده و عملکرد دانه و روغن آن در مقایسه با ارقام مذکور قدری پایینتر خواهد بود.
کشت بهاره گلرنگ یا کافشه در چه ماهی انجام میشود:
کشت ارقام بهاره در مناطق معتدل سرد و سرد بر اساس زمان سپری شدن سرمای زمستانه و زمان شروع و پایان بارندگیهای بهاره تنظیم میشود. بررسیها نشان داده است که مطلوبترین تاریخ کاشت در اصفهان اواخر بهمنماه تا اواخر اسفندماه میباشد.
طول دوره رشد گلرنگ یا کافشه چند روز است:
گلرنگ بهاره حدود 101 تا 145 روز است اما درکشت تابستانه بسته به درجه حرارت، زمان کاشت و آبیاری حدود 91 تا 111 روز به طول میانجامد.
ارقام مناسب جهت کشت بهاره گلرنگ یا کافشه کدام ارقام هستند:
از مناسبترین ارقام جهت کشت در مناطق معتدل سرد و سرد میتوان به ارقام گل دشت، محلی اصفهان و صفه اشاره نمود. اقلیمهای فوق قابلیت کشت تابستانه در مناطقی از استان اصفهان را نیز دارا میباشند
خاک مورد نیاز برای کشت گلرنگ یا کافشه چه خصوصیاتی دارد:
گلرنگ برای جوانهزنی و سطح سبزی مناسب، به بستری بدون کلوخ با رطوبت کافی نیاز دارد. در زراعت گلرنگ، بهآسانی میتوان از مکانیزاسیون معمول در غلات بهره برد، اما به دلیل وجود ریشة عمیق، شخم زدن با گاوآهنهای قلمی و زیرشکن برای شکستن طبقات نفوذناپذیر رس یا لایه های جانبی در ناحیة ریشه، توصیه میشود. البته لازم به توضیح است که در اراضی کمبازده، لبشور و فقیر انجام شخم عمیق توصیه نمیشود. اصول کلی تهیه زمین، اغلب شبیه دانهریزهاست. آمادهسازی در خاکهای سنگین رسی، به تمهیدات و ویژهای نیاز دارد. در این خاکها، وجود الیة متراکم زیرین، رشد ریشه را به تعویق انداخته و عملکرد را تا حد زیادی کاهش میدهد. به دلیل احتمال وجود سله در چنین خاکهایی، مقدار بذر بیشتری برای اطمینان از سبز یکنواخت و استقرار کافی گیاه، موردنیاز است.
برای دستیابی به تهیه بستری مناسب برای کشت بذر، به ترتیب 6 انجام عملیات: شخم، دیسک عمود برشخم، ماله، کودپاشی، پخش علفکش (ترفالن) و اختلاط کود و علفکش با خاک توسط یک دیسک سبک، ضروری است. بهطورکلی خاکهای لومی شنی، دارای زهکشی، عمیق و حاصلخیز بیشترین عملکرد دانه را تولید میکنند.
گلرنگ در مقابل شوری خاک تقریباً مقاوم است و بهراحتی EC حدود 7 میلی موس بر سانتیمتر را تحمل مینماید، ولی در طول دوره خروج گیاهچه و جوانهزنی مقاومت گیاهچهها نسبت به شوری به حدود نصف کاهش پیدا میکند. مقاومت این گیاه به شوری در شرایط دیم معادل جو است و از نظر قابلیت تولید یا بازدهی مفید در خاکهای شور پس از پنبه قرار دارد. شوری باعث کاهش درصد روغن دانهها میشود و این موضوع به علت افزایش درصد پوست دانهها در شرایط شوری است، ولی کیفیت روغن گلرنگ تحتتأثیر درجة شوری واقع نمیشود. شوری زمان گلدهی را تا چند روز و رسیدگی را تا چند هفته به جلو میاندازد. تغییر روشهای آبیاری، روش کاشت، استفاده از ارقام مقاوم، ترکیب و نوع کودها از روشهای مقابله با خطر شوری یا کاهش اثرات زیانآور آن است. گلرنگ در خاکهای ماندآبی مستعد پوسیدگی و پژمردگی است لذا کشت آن در اراضی پست مناسب نمیباشد.
کوددهی گیاه گلرنگ یا کافشه چگونه انجام میشود:
واکنش گلرنگ به کود نیتروژن در مقایسه با سایر کودها بیشتر است. کود نیتروژن نه فقط بر عملکرد دانه بلکه بر ترکیب دانه نیز اثر میگذارد. نیتروژن موجب ازدیاد شاخوبرگ گلرنگ میشود ولی مصرف زیاد کودهای نیتروژنه موجب خوابیدگی گیاه و در نقاط مرطوب و نیمه مرطوب موجب توسعة بیماریها میشود. نتایج تحقیقات نشان داده است که بیشترین نیاز گیاه به نیتروژن در مرحله ساقه رفتن (ایجاد شاخه) و سپس گلدهی است. بهطورکلی ازت خالص موردنیاز گلرنگ به مقدار 11 کیلوگرم است که از این مقدار 51 کیلوگرم آن بهعنوان کود پایه، 10 کیلوگرم در هکتار بهصورت سرک در مرحله ساقه دهی و 11 کیلوگرم در هکتار بهصورت سرک در مرحله غنچه دهی مصرف شود. وجود فسفر در مراحل اولیه (پس از جوانهزنی) باعث رشد سریع گیاه و کاهش تراکم علفهایی هرز میگردد. نیاز گلرنگ به فسفر در حد متوسط است 51 کیلوگرم فسفر از منبع کودی سوپر فسفات تریپل (و درصورتیکه در کشت قبلی کود فسفره مصرف شده باشد، باید از اضافه نمودن کودهای فسفره به خاک تاحدامکان اجتناب نمود. همچنین کمبود فسفر در خاکهایی که به مدت طولانی غرقابی شوند، مشاهده میشود. پتاسیم سبب افزایش تحمل گیاه به تنشهای زنده و غیرزنده) سرما، گرما، شوری و... (افزایش تولید نشاسته، کربوهیدرات و افزایش استحکام گیاه میشود). مصرف کودهای پتاسه به جز در مناطقی که کمبود این ماده غذایی جدی است، ضرورتی ندارد که در صورت نیاز میزان 51 کیلوگرم در هکتار توصیه میشود. توجه: پس از آزمون خاک مقادیر موجود در خاک از میزان کودهای توصیه شده کسر میگردد
آبیاری گلرنگ یا کافشه چگونه انجام میشود:
گلرنگ، سازگاری خوبی با مناطق خشک و نیمهخشک دارد. این گیاه به علت داشتن سیستم ریشهای عمیق 2-0 متر قادر است تا از رطوبتهای لایهای پایینتر خاک استفاده نموده و تنش کمبود آب را تحمل نماید؛ بنابراین در اکوسیستمهای زراعی مواجه با کمبود آب، گلرنگ بهعنوان یک دانه روغنی دارای جایگاه با اهمیتی است. مناطق خشک و نیمهخشک عملکرد گلرنگ وابسته به آب در دسترس خواهد بود. گلرنگ قادر به تحمل رطوبتهای بالا نبوده و دماهای پایین در شرایط غرقابی حتی به مدت کوتاه باعث آسیب به زراعت و افت عملکرد میگردد. بارندگیهای طولانی و رطوبت بالا نیز در زمان گلدهی مانع گردهافشانی شده و باعث شیوع بیماری پوسیدگی آلترناریایی و انواع دیگر برگی میشود که در نهایت منجر به افت محصول میشوند. گلرنگ برای تولید محصول مانند سایر گیاهان به آب کافی نیاز دارد و در صورت تنش خشکی بعد از مرحله روزت تا گلدهی، بسته به مرحلهای از رشد که تنش در آن اتفاق افتاده، موجب کاهش ارتفاع بوته، تغییر رنگ برگها، کمشدن دوام سطح برگ و کاهش عملکرد خواهد شد. تنش خشکی در مرحله گلدهی ممکن است تعداد دانه در غوزه و وزن هزار دانه و در نهایت کاهش عملکرد دانه و روغن را سبب شود. تنش شدید خشکی در مرحله پرشدن دانه نیز به اختلال در توسعه مغز دانه میانجامد؛ بنابراین بهویژه در مراحل رشد زایشی باید آب کافی در اختیار گیاه قرار گیرد. گلرنگ در مقایسه با آفتابگردان، کتان و سویا نسبت به شرایط خشکی سازگارتر است. در پژوهشی، متوسط و حداکثر عمق ریشه گلرنگ بیشتر از لوبیا، نخود، سویا، کلزا، گندم بهاره و آفتابگردان تعیین شد. درضمن معلوم شد که از بین گیاهان زراعی ذکر شده در فوق، فقط آفتابگردان در مقایسه با گلرنگ آب بیشتری استفاده میکند، ولی گلرنگ به دلیل عمق و نوع ریشه نسبت به دیگر گیاهان یاد شده قادر به جذب آب بیشتر از اعماق زیرین خاک است. بهطورکلی آبیاری در مراحل بعد از کشت، جوانهزنی، رشد سریع ساقه، غنچه دهی، گلدهی دو مرحله (و دانهبندی ضروری است) جمعاً 7 نوبت (و این تعداد بر اساس زمان کشت، نوع رقم، منطقه کشت، ساختمان خاک و کود مصرفی تا 11 نوبت نیز افزایش مییابد. از جهت حساسیت مراحل، نتایج نشان داده که بحرانیترین زمان در برخورد با تنش آب در گلرنگ طی دوره گلدهی از زمان پیدایش اولین آثار تشکیل گل تا اواسط مرحله پرشدن دانه میباشند. تنش رطوبت در طول مرحله گلدهی، عملکرد و درصد روغن را کاهش و رسیدگی را تسریع خواهد کرد. گلرنگ در مرحله روزت در برابر کمبود آب مقاوم است. تنش در مراحل اولیه رشد) گیاهچهای نهتنها باعث کاهش عملکرد دانه نمیشود بلکه سبب قویتر شدن بوته از طریق نفوذ بیشتر و گستردهتر ریشه در خاک میشود که در مراحل بعدی با فراهمشدن آب و مواد غذایی این سیستم ریشهای گسترده سبب رشد بیشتر و بهتر گیاه خواهد شد
میزان بذر مورد نیاز گلرنگ یا کافشه برا ی هر هکتار و تراکم بوته گلرنگ در هکتار چگونه است:
در کشت بهاره مناسبترین میزان بذر مصرفی 11-50 کیلوگرم در هکتار و مطلوبترین فاصله ردیفها 41-21 سانتیمتر و بهترین فاصله بین بوتهها 5 سانتیمتر میباشد. باتوجهبه رشد رویشی بالا در ارقام پاییزه، معمولاً فاصله بین ردیفها 51 سانتیمتر، فاصله بین بوتهها 5 سانتیمتر و میزان بذر مصرفی 11-50 کیلوگرم در نظر گرفته میشود. لازم به ذکر است بهترین تراکم 50 تا 41 بوته در مترمربع میباشد
روشهای کاشت گلرنگ به دو روش دست پاش و مکانیزه کشت میگردد. در کشت مکانیزه میتوان گلرنگ را با بذرکار غلات کشت کرد. به دلیل حساسیت به آب ماندگی بهویژه در اراضی با قابلیت نفوذپذیری کم بهتر است گلرنگ را به طور ردیفی بر روی پشته کشت کرد. کشت در عمق مناسب موجب میشود تا ظهور گیاهچه بهصورت یکنواختتری صورت گیرد. مناسبترین عمق برای کشت بذر 4 تا 1 سانتیمتر است.
مرحله غنچه دهی، بسته به تراکم گیاهی، واریته و رطوبت، حدود 14-10 روز طول میکشد. گلدهی گلرنگ ازانتهای ساقه مرکزی شروع میشود و بهطرف خارج گسترش مییابد. در هر غوزه 15-21 دانه یا بیشتر تشکیل میشود. مرحله گلدهی، رسیدن دانه در حدود 21-25 روز بعد از گلدهی اتفاق میافتد و دوهفته یا بیشتر، برای خشکشدن محصول بهمنظور برداشت، زمان لازم است
گلرنگ زمانی برای برداشت آماده است که بیشتر برگهایش قهوهای شده و فقط به طور جزئی، رنگ سبز در بر اکتههای غوزههای انتهایی مشاهده شود
برداشت گل گلرنگ یا کافشه چگونه انجام میشود:
برداشت گلچههای گلرنگ بهعنوان منبع درآمد، موردتوجه کشاورزان میباشد. در حال حاضر هند و چین از بزرگترین تولیدکنندگان گلچه گلرنگ هستند. بهترین زمان برداشت دستی گلچههای گلرنگ، سه روز پس از شروع گلدهی و تکرار آن تا پایان گلدهی تعیین شد. برداشت گلچه تأثیر منفی بر عملکرد دانه ندارد. برای حفظ رنگ و کیفیت رنگدانهها در گلرنگ، گلچههای برداشت شده باید در سایهخشک شود. بسته به رقم و شرایط کشت امکان تولید تا حدود 511 کیلوگرم گل خشک در هکتار وجود دارد
برداشت دانه گلرنگ یا کافشه چگونه انجام میشود:
زمان رسیدگی گلرنگ پس از برداشت گندم است. به هنگام رسیدگی و برداشت، بسیاری از برگها قهوهای یا خشک میشوند. به طور معمول، ساقهها نیز خشک خواهند شد. دانههای گلرنگ زمانی برای برداشت آماده هستند که بوته به طور کامل خشک شود، ولی شکننده نباشد. در این حالت، بر اکتههای اطراف غوزه قهوهای رنگ میشود و فقط به طور جزئی، رنگ سبز در بر اکتههای غوزههای انتهایی مشاهده شود. بهمنظور اطمینان از رسیدگی کامل دانه، باید یک غوزه گلرنگ را در بین انگشتان دست گرفت و آن را فشار داد، اگر دانهها بهراحتی از غوزه جدا شوند معلوم میشود که زمان برداشت فرارسیده است. در این حالت رطوبت دانه 1 تا 11 درصد میباشد. با وجود مقاومت زیاد گلرنگ به خوابیدگی بوته و ریزش دانه در زمان رسیدگی، نباید گلرنگ رسیده به مدت طولانی در مزرعه باقی بماند. در سطوح محدود بوتههای گلرنگ را میتوان پس از درو با داس و با استفاده از خرمنکوب معمولی، دانه را از کاه و کلش جدا کرد. ولی در سطوح وسیع گلرنگ را میتوان با کمباینهای مورداستفاده جهت برداشت گندم و جو برداشت کرد. گلرنگ برخلاف دانههای روغنی مانند کلزا به ریزش حساس نیست. در برداشت مکانیزه با کمباین، سرعت پیشروی کمباین کمترین مقدار، سرعت استوانه 711 تا 751 دور در دقیقه، فاصله کوبنده و ضد کوبنده قسمت جلو 10 میلیمتر و قسمت عقب 11 میلیمتر، روزنههای غربال کاه 12 تا 19 میلیمتر، روزنههای غربال دانه 1 تا 10 میلیمتر و دور پنکه 411 دور در دقیقه تنظیم شوند. سرعت پروانه کمباین کمترین مقدار و ارتفاع آن از محصول بهگونهای تنظیم شود که حداقل برخورد با محصول را داشته باشد مگر در انتهای خط برداشت جهت کنترل محصول و هدایت آن به مارپیچ پلتفرم، در غیر این صورت پرتاب غوزه مشاهده میشود. دور زیاد خرمنکوب و نیز فاصله کم کوبنده و ضد کوبنده به دلیل حساسیت دانه به ضربه باعث شکستگی و یا ایجاد ترکهای ریز در محصول دانههای برداشت شده میشود و کاهش قوه نامیه بذر میگردد.
انبارداری گلرنگ یا کافشه به چه صورت انجام میشود:
انبار گلرنگ باید طوری طراحی و احداث شود که تنفس بذرها در آن به کمترین میزان برسد. در انبار مناسب، با حدود پنج درصد رطوبت،11 -10 درجه سانتیگراد دمای ثابت و تهویه مناسب قوه نامیه بذر گلرنگ سالهای طولانی حفظ میشوند. گاهی میتوان با ضدعفونی بذرها با استفاده از مواد شیمیایی مانند هالوژنهای کلر و ید، سرعت فاسد شدن را کاهش داد. بهترین رطوبت دانه گلرنگ برای انبارداری 5/9 درصد میباشد.
روغنکشی گلرنگ یا کافشه چگونه انجام میشود:
دانههای روغنی روغن به سه روش اساسی به طرق تجارتی از دانههای روغنی استحصال میشود. این روشها که میتوان اصلاحاتی در آنها صورت داد یا آنها را درهم ادغام کرد تا برای شرایط ویژه مناسب باشند؛ عبارتاند از پرس هیدرولیک یک مرحلهای که در این دستگاه بهوسیله یک نیروی فشار هیدرولیکی از یک توده، روغن گرفته میشود. در روشی دیگر از دستگاه فشار پیوسته مکانیکی استفاده میشود، بهاینترتیب که مواد حاوی روغن در این دستگاه از طریق یک مجرای باریک شونده، فشرده و با افزایش فشار، روغن حاصل میشود و در روش سوم روغنکشی بهوسیله مایع حلال صورت میگیرد. در این روش مواد حاوی روغن با یک مایع حلال در یک محلول قرار میگیرد. محلول از مواد تهنشین شده جدا میشود و روغن از محلول مایع حلال به دست میآید. ترکیب این فرایندها در تجارت عبارتاند از فشار پیوسته مکانیکی جداکردن روغن با فشار، همراه با روغنکشی پیوسته بهوسیله مایع حلال و فشار هیدرولیکی و روغنکشی بهوسیله مایع حلال.
جهت اطلاع از قیمت روز بذر گلرنگ اصفهان یا بذر کافشه تماس بگیرید