توجه:
قیمت درج شده در این صفحه به روز نمی‌باشد.
📞 برای اطلاع از قیمت روز این محصول با ما تماس بگیرید: 09132288322
نام علمی گیاه خلر چیست:Lathyrus sativus
گیاه خلر جزو کدام خانواده است:خانوادهٔ Fabaceae (بقولات)
گیاه خلر بومی کدام مناطق است:آسیا
خلر به اسامی بومی سنگینک، گینه، قنه، لرگه و ململی در ایران شناخته شده و به دلایل متعدد از جمله برخورداری از رشد سریع، تحمل به خشکی و شرایط غرقابی، سرما، آفات، تنش‌های زنده و غیرزنده، پتانسیل بالای تثبیت بیولوژیکی نیتروژن و همچنین عملکرد دانه و علوفه کافی، در بیشتر مناطق دنیا مورد توجه قرار گرفته است.
وسعت دامنهٔ تحمل اکولوژیک خلر، امکان رشد مطمئن این گیاه را در شرایطی فراهم می‌کند که بسیاری از سایر دانه‌های لگوم قادر به رشد نیستند. امروزه این گیاه به‌طور نسبتاً گسترده در بخش‌هایی از آسیا، به‌ویژه کشورهای بنگلادش، هندوستان، نپال و پاکستان، همچنین در جنوب اروپا و شمال آفریقا کشت می‌شود. علاوه بر این، در برخی مناطق آمریکا، استرالیا و جنوب آفریقا نیز به‌صورت محدود کشت می‌گردد.
خلر گیاهی است یکساله از خانواده بقولات که در شرایط نامناسب به خوبی رشد و نمو می‌کند و دارای ساقه های خوابیده یا پیچنده و ضعیف، با طول زیاد می‌باشد که دارای برگ‌های نسبتا بزرگی هستند و ارقامی از آن وجود دارد که دارای ساقه ضخیم تر و بالارونده می‌باشند.
ارتفاع ساقه ۵۰ تا ۲۰۰ سانتی‌متر و بیشتر در نقاط مرطوب و در پاییز کشت می‌شود.
تصویر مزرعه گیاه علوفه ای خلر
خلر دارای برگ‌هایی با یک جفت برگچه بلند و باریک بوده که در انتها به پیچک منتهی می‌شود. تمام گیاه پوشیده از کرک است كه با توجه به كوتاه بودن طول دوره رشد و نمو و امكان كشت آن‌ها در زمان‌های مختلف، می‌توان آن‌ها را بعد از برداشت گندم، جو و کلزا در شمال‌غرب كشور و استان‌های مركزی جهت كشت دوم (كشت تابستانه) و تولید علوفه و كود سبز مورد استفاده قرارداد.
تصویر گیاه علوفه ای خلر
این گیاه در مقایسه با شبدر، یونجه، اسپرس و سایر گیاهان علوفه‌ای ارزش غذایی یکسانی داشته و پروتیین آن‌ها با توجه به مرحله‌ای از رشد كه برداشت می‌شوند بین ۱۲ تا ۲۰ درصد متغیر می‌باشد. به جهت اهمیتی كه این گیاهان در میان گیاهان علوفه‌ای از نظر تغذیه دام، كاشت در اراضی کم‌بازده، مقاومت به سرما و کم‌آبی و همچنین نقشی كه در حاصل‌خیزی خاک دارند، به صورت چند منظوره مورد استفاده قرار می‌گیرند.
این گیاه را می‌توان در اکثر شرایط آب‌وهوایی به صورت دیم و آبی کشت نمود؛ ولی بهترین شرایط آب و هوایی برای رشد خلر و مناطق معتدل و معتدل سرد می‌باشد. گونه‌های مناسب این گیاه را می‌توان تقریبا در همه فصول سال به صورت كشت بهاره، تابستانه، پاییزه وهمچنین به صورت خالص و مخلوط با چاودار، جو و یولاف و تریتیکاله كشت نمود.
خلر گیاهی است تلخ مزه دارای گلوکوزیدهایی که برای نشخوار کنندگان و خوک بی ضرر است اما گل کرده آن برای اسب ایجاد اختلال می‌کند.
خلر از شبدر قرمز غنی‌تر ولی به اندازه آن خوشخوراک نیست. درصد پروتیین خلر بالا است اما ترکیب سمی به نام نئوروتوکسین در تمام قسمت‌های گیاه وجود دارد که بیشترین مقدار آن در جنین لپه‌ها و پوشش بذر دیده می‌شود و موجب ایجاد بیماری به نام لاتیریسم می‌گردد.
بهترین روش مصرف خلر به همراه با جو و یولاف و سایر گیاهان انرژی دار است، چون خلر دارای پروتیین زیادی است. ارزش غذایی هر تن خلر که بهتر است قبل از دانه بستن مصرف شود، معادل۷۵۰ کیلوگرم علوفه یونجه است.
خلر بیشتر برای چرا و علوفه خشک و پوشش سطح زمین مورد کشت و کار قرارمی‌گیرد.
خلر با چه هدفی کشت می‌شود و چه کاربردهایی دارد:
خلر مانند اغلب نباتات لگومینوزه در اصلاح ساختمان خاک کمک کرده و به‌عنوان کود سبز کاشته می‌شود. از این گیاه در ایران یک نوع برای تهیه دانه و علوفه کشت می‌شود. اما در آمریکا انواع خلر را در مخلوط با یولاف برای تهیه علوفه کشت می نمایند. در صورت احداث چراگاه خلر، باید در مورد مسمومیت احشام دقت کافی نمود. خلر را نباید در موقع به گل نشستن و یا ابتدای رسیدن، مورد مصرف چرای دام قرار داد زیرا باعث اختلالات زیادی در سلامتی دام می‌شود. علوفه خشک آن نیز نباید حاوی بذر باشد زیرا تولید مسمومیت می‌کند.
میزان آب مورد نیاز خلر در زراعت آبی بسته به شرایط آب‌وهوایی، زمان كشت، بافت خاک به ویژه هدف كشت (علوفه ، دانه) تفاوت دارد.
زراعت پاییزه خلر و ماشک نسبت به كشت بهاره ۲ تا ۳ نوبت آبیاری كمتری نیاز دارد. تعداد دفعات آبیاری در كشت تابستانه بین ۴ تا ۵ نوبت بوده و فاصله آبیاری بسته به خاک‌های مختلف و شرایط آب‌وهوایی بین ۱۰ تا ۲۰ روز متفاوت است.
کشت خلر اغلب در اوایل پاییز و در موقع آغاز بارندگی‌های پاییزی است. خلر سازگاری زیادی به شرایط نامساعد محیطی دارد و بیشتر در مناطق گرمسیری کشت می‌شود. خلر را با سایر نباتات علوفه‌ای به صورت درهم کشت می‌کنند. با توجه به اینکه این گیاه دارای ساقه‌های ضعیف و طویل است، به علت ورس عمل برداشت دچار اشکال می‌شود؛ ولی در کشت درهم همراه با گیاهانی چون جو و حتی شنبلیله، این گیاهان حالت قیم برای آن داشته و از خوابیدن آن جلوگیری می‌کنند و به این ترتیب برداشت آن هم ساده تر می‌شود. به طور کلی خلر گیاهی است زمستانه که به خشکی بسیار مقاوم بوده و در خاک‌های نامطلوب به خوبی رشد می‌کند. این گیاه به مانده آبی هم مقاوم است.
برای دستیابی به عملکرد مناسب در زراعت، باید از میزان کافی کود شیمیایی استفاده شود. استفاده از کود ازت زیاد، به علت تثبیت ازت هوا توسط باکتری‌های همزیست با خلر ضروری نمی‌باشد، مگر در مناطقی که باکتری‌های مورد نظر در خاک وجود نداشته باشد. در صورت لزوم جهت استقرار بهتر گیاه و افزایش عملکرد مصرف ۵۰ تا ۱۰۰ کیلوگرم در هکتار به عنوان شروع کافی است.
بذر خلر را می‌توان به صورت دستپاش، به وسیله بذرافشان یا بذر کار ردیف‌کار گندم آبی و دیم کشت نمود. در صورت کشت دستپاش یا استفاده از بذرافشان، بذرها توسط دیسک به زیر خاک منتقل می‌شوند و در صورت استفاده از ردیف‌کار با توجه به بافت خاک، بذرها بین ۴ تا ۶ سانتی‌متر زیر خاک قرار داده می‌شوند. میزان بذر لازم با توجه به گونه شرایط کشت و وزن صد دانه بین ۱۰۰ تا ۱۵۰ کیلوگرم برای خلر متغیر است. میزان تراکم بسته به هدف تولید بین ۱۵۰ تا ۲۵۰ دانه در مترمربع توصیه می‌شود. چنانچه هدف از زراعت تولید کود سبز علوفه باشد، تراکم بذر بیشتر در نظر گرفته می‌شود.
📍 ارسال فوری به سراسر ایران
📞 تماس برای خرید و استعلام قیمت روز:
